De Bloemenbuurt is een van de buurten binnen de Oosterparkwijk in Groningen. Deze buurt, gelegen ten oosten van het stadscentrum, heeft een geschiedenis die teruggaat tot de vroege 20e eeuw. De ontwikkeling van de Bloemenbuurt is sterk verweven met de bredere geschiedenis van de Oosterparkwijk, die een van de eerste grote uitbreidingswijken van Groningen was. De Oosterparkwijk, waar de Bloemenbuurt deel van uitmaakt, begon zijn ontwikkeling in de jaren 1920. Dit was een periode van snelle stedelijke groei in Groningen, waarin de stad zich uitbreidde om te voldoen aan de behoefte aan huisvesting voor de groeiende bevolking. De Oosterparkwijk werd ontworpen als een arbeiderswijk met betaalbare woningen. De Bloemenbuurt dankt zijn naam aan de straten die zijn vernoemd naar bloemen, zoals de Anjerstraat, Irisstraat en Rozenstraat. Deze thematische benaming was destijds populair en gaf de buurt een herkenbare en vriendelijke identiteit. De buurt werd gekenmerkt door een mix van rijtjeshuizen en kleine arbeiderswoningen, gebouwd in een eenvoudige, maar functionele stijl die typerend was voor de jaren 1920 en 1930. De huizen in de Bloemenbuurt waren over het algemeen bescheiden van formaat en eenvoudig van opzet, met bakstenen gevels en vaak twee verdiepingen hoog. De architectuur weerspiegelt de functionaliteit die nodig was om betaalbare en duurzame woningen te creëren voor de arbeidersklasse. Van oudsher was de Bloemenbuurt een echte arbeiderswijk, met een sterke gemeenschapszin. Bewoners werkten vaak in de nabijgelegen industrieën en bedrijven van Groningen. De buurt had, net als andere delen van de Oosterparkwijk, een levendig sociaal leven, met verenigingen, sportclubs en gemeenschappelijke activiteiten. In de naoorlogse jaren bleef de Bloemenbuurt grotendeels onveranderd, maar in de jaren 60 en 70 begon de buurt te verouderen. De woningen, die decennia eerder waren gebouwd, voldeden niet meer aan de moderne wooneisen en begonnen tekenen van verval te vertonen. Vanaf de jaren 80 werd de Bloemenbuurt, samen met de rest van de Oosterparkwijk, onderworpen aan diverse stadsvernieuwingsprojecten. Veel verouderde woningen werden gerenoveerd of vervangen door nieuwbouw om de leefbaarheid van de buurt te verbeteren. Dit leidde tot een mix van oude en nieuwe architectuur in de buurt, waarbij geprobeerd werd om het historische karakter te behouden terwijl de wijk werd gemoderniseerd.